نتایج بهترین های موسیقی 89 از دیدگاه کارشناسی و مردم

• برترین خواننده سال 89 = محسن یگانه
• برترین آلبوم سال 89 = رگ خواب ( محسن یگانه )
• برترین آهنگساز سال 89 = محسن یگانه
• برترین تنظیم کننده سال 89 = سیروان خسروی
• برترین ترانه سرا سال 89 = روزبه بمانی
• برترین قطعه سال 89 = سکوت ( محسن یگانه )
• برترین نوازنده سرا سال 89 = فیروز ویسانلو
• پدیده سال 89 = شهاب رمضان
• برترین میکس و مسترینگ سال 89 = ایمان حجت

مادر برام قصه بگو دل تنگ تنگه

قصه بابا رو بگو دل تنگه تنگه

مادر مادر مادر مادر

مادر برام حرف بزن از ایمونش بگو

مادر برام حرف بزن از پیمونش بگو

مادر تو دونی و خدا از خوبی هاش بگو

از مهربونی و مهر و وفاش بگو

از جونفشونی و از رزم بابام بگو 

مادر مادر مادر مادر

دیشب خواب بابا رو دیدم دوباره

نوری بهشتی دیدم بر چهره داره

وقتی به نزدیک بابا رسیدم

دیدم ملائک به دورش بیشماره

نگاش کردم دلم لرزید

صداش کردم به روم خندید

بغل واکرد منو بوسید

لباش خندون چشاش گریون منو بویید منو بوسید

بابا منو بوسید بابا منو بویید

بابا دیدن اشکم خون در رگش جوشید

بابا نوازش کرد بابا سفارش کرد

در جنگ با دشمن ننگه که سازش کرد

مادر مادر مادر مادر

بابا برام یه لاله چید منو تو آغوشش کشید

درد دلامو که شنید حرف حسینو پیش کشید

خونم مگه رنگین تره خون حسینه

جونم مگه شیرین تره جون حسینه

یه جون اگه دادم به راه دین و ایمون

صد جون هزارونش به قربون حسینه

بگو به مادر هرگز نخور غم 

حسین و بابا هستند باهم

مادر نخور غم نگیر ماتم

حسین و بابا هستند باهم

سلام ای غروب غریبانه دل
سلام ای طلوع سحرگاه رفتن
سلام ای غم لحظه های جدایی
خداحافظ ای شعر شبهای روشن

خداحافظ ای شعر شبهای روشن
خداحافظ ای قصه عاشقانه
خداحافظ ای آبی روشن عشق
خداحافظ ای عطر شعر شبانه

خداحافظ ای همنشین همیشه
خداحافظ ای داغ بر دل نشسته
تو تنها نمی مانی ای مانده بی من
تو را می سپارم به دلهای خسته

تو را می سپارم به مینای مهتاب
تو را می سپارم به دامان دریا
اگر شب نشینم اگر شب شکسته
تو را می سپارم به رویای فردا

به شب می سپارم تو را تا نسوزد
به دل می سپارم تو را تا نمیرد
اگر چشمه واژه از غم نخشکد
اگر روزگار این صدا را نگیرد

خداحافظ ای برگ و بار دل من
خداحافظ ای سایه سار همیشه
اگر سبز رفتی اگر زرد ماندم
خداحافظ ای نوبهار همیشه

  پدر بود   

چون سايه ي رب بر سر ما سايه پدر بود

                                         برسايه ي رب در صحف همسايه پدر بود

ايزد چو بفرمود كه او رب صغير است

                                               در دفتر عشق آيه و سرمايه پدر بود

در گلشن هستي چو خدا دانه ي ما كاشت

                                                 بر ريشه ي ما آب،پدر مايه پدر بود                  

در باغ وجود آفت و نقصان وملالست

                                                    در دفع هم آرايه و پيرايه پدر بود

افلاك اگر برسر ما پايه ندارند

                                            در هستي ما خيمه و هم پايه پدر بود

آن كيست شود مست؟ زخون جگر خويش

                                        آنكس كه چو "سرخي" پدر،الغايه پدر بود 

پدر

سایه ای بود و پناهی بود و نیست

شانه ام را تکیه گاهی بود و نیست

سخت دلتنگم ،  کسی چون من مباد

سوگ ، حتی قسمت دشمن مباد

گفتنش تلخ است و دیدن تلخ تر

" هست " ناگه " نیست" گردد در نظر

باورم شد ،  این من ناباورم

روی دوش خویش او را می برم!

می برم او را که آورده مرا

پاس ایامی که پرورده مرا

می برم در خاک مدفونش کنم

از حساب خویش بیرونش کنم

راست میگویم جز این منظور نیست

چشم شاعر از حواشی دور نیست

مثل من ده ها تن دیگر به راه

جامه هاشان مثل دل هاشان سیاه

منتظر تا بارشان خالی شود

نوبت نشخوار و نقالی شود

هر یکی  همصحبتی پیدا کند

صحبت از هر جا به جز اینجا کند

گفتنش تلخ است و دیدن تلخ تر

خوش به حالت ، خوش به حالت ای پدر

پیرمردی صبح زود از خانه اش خارج شد. در راه با یک ماشین تصادف کرد و آسیب دید . عابرانی که رد می شدند به سرعت او را به اولین درمانگاه رساندند.
پرستاران ابتدا زخمهای پیرمرد را پانسمان کردند. سپس به او گفتند: "باید ازت عکسبرداری بشه تا جائی از بدنت آسیب و شکستگی ندیده باشه"
پیرمرد غمگین شد، گفت عجله دارد و نیازی به عکسبرداری نیست .
پرستاران از او دلیل عجله اش را پرسیدند .
زنم در خانه سالمندان است. هر صبح آنجا می روم و صبحانه را با او می خورم. نمی خواهم دیر شود !
پرستاری به او گفت: خودمان به او خبر می دهیم .
پیرمرد با اندوه گفت : خیلی متأسفم. او آلزایمر دارد. چیزی را متوجه نخواهد شد! حتی مرا هم نمی شناسد !
پرستار با حیرت گفت: وقتی که نمی داند شما چه کسی هستید، چرا هر روز صبح برای صرف صبحانه پیش او می روید؟
پیرمرد با صدایی گرفته ، به آرامی گفت: اما من که می دانم او چه کسی است ...!

کشاورز فقیر اسکاتلندی بود و فلمینگ نام داشت. یک روز، در حالی که به دنبال امرار معاش خانواده اش بود، از باتلاقی در آن نزدیکی صدای درخواست کمک را شنید، وسایلش را بر روی زمین انداخت و به سمت باتلاق دوید...پسری وحشت زده که تا کمر در باتلاق فرو رفته بود، فریاد می زد و تلاش می کرد تا خودش را آزاد کند. فارمر فلمینگ او را از مرگی تدریجی و وحشتناک نجات می دهد... روز بعد، کالسکه ای مجلل به منزل محقر فارمر فلمینگ رسید. مرد اشراف زاده خود را به عنوان پدر پسری معرفی کرد که فارمر فلمینگ نجاتش داده بود. اشراف زاده گفت: " می خواهم جبران کنم شما زندگی پسرم را نجات دادی". کشاورز اسکاتلندی جواب داد: " من نمی توانم برای کاری که انجام داده ام پولی بگیرم". در همین لحظه پسر کشاورز وارد کلبه شد.اشراف زاده پرسید: " پسر شماست؟"کشاورز با افتخار جواب داد:"بله"با هم معامله می کنیم. اجازه بدهید او را همراه خودم ببرم تا تحصیل کند. اگر شبیه پدرش باشد، به مردی تبدیل خواهد شد که تو به او افتخار خواهی کرد...پسر فارمر فلمینگ از دانشکده پزشکی سنت ماری در لندن فارغ التحصیل شد و همین طور ادامه داد تا در سراسر جهان به عنوان سر الکساندر فلمینگ کاشف پنسیلین مشهور شد...سال ها بعد، پسر اشراف زاده به ذات الریه مبتلا شد.چه چیزی نجاتش داد؟ پنسیلین

یک پلک زدن فاصله از تو تا من

                                                 باید بزنیم پلک یا تو یا من

هر چند که گفته اند گناه است این کار

                                                اما تو یکی بزن گناهش با من

     زنى سه دختر داشت که هر سه ازدواج کرده بودند.

      تو می رسی و غمی پنهان همیشه پشت سرت جاری

  همیشه طرح قدم هایت شبیه روز عزاداری

تو می نشینی و بین ما نشسته پیکر مغمومی

دوباره آمده ای اما؛ همان همیشه عزاداری!

خدا ؛

   مگر نه اینکه من نشانه ی توام   ...    مگر نه اینکه جمال تو در من است  و کمالت در افکارم

    اما :

      هنوز هم در پی تو می گردم  ...    هر مکان را گشتم و می گردم تا بیابمت

      هنوز هم در پی بیشتر داشتنت ... بیشتر خواستنت هستم

        هر کجا را که می نگرم می بینمت و نمی بینمت و نمی دانم این دیدن است یا ندیدن .!!!

        کجا را بگردم که بیشتر باشی ؟؟؟

  می بینی؟؟؟

    هنوز هم بیشتر بودنت را می خواهم ...!!!

    چشمانت کدام نقطه را دید می زند ؟؟ به کدام سو خیره شده ای؟؟؟

    می آیم ...  به همان جا ...  به همان نقطه ...    فقط ...!!!

    بیشتر ببینم ! بیشتر نگاهم

              برایم بمان ....

خدایم ؛

فکر زمینیان آسمانی؛فکر توست و ذکرشان ذکر تو... فکر کردن به تو ...!!! هوووم؟؟ آیا؟؟

وقتی خیال هامان همه به سوی آسمان است وقتی گمان هایمان همه آسمانیست

وقتی که خود بخشی از آسمان زمینیم ... تفکراتمان جای بحث ندارد ... حرف هامان دیگر گفتنی نیست !!!

لحظه به لحظه حرف ها را می بینیم ...اشک ها را می بالیم و اوج می گیریم  ! 

دل ها همه منزلگاه یار است و یار در خانه ی دل است و همین نزدیکی ...دیگر حرفی نمانده ... حرفی نیست !!!

وقتی سکوت همه ی حرف ها را فریاد می زند و اشک همه ی حرف ها را می خورد چشم انتظار می کشد .

راه را کج می کنیم کوچه بن بست است آدرس اشتباهی ست ... و تمام

پس فکر می کنیم و فکر می کنیم و فکر ...

 اما ؛

نگاه به سوی تو...دل جایگاه تو ...فکر در آسمان تو  و جان شیفته ی تو

خدای من  دلبرمن دنیا دنیا آسمان دوستت دارم  و بس ...

-----------------------------------------

س.ه.ا

14 آذر